Do tego dania zainspirował mnie znajomy z jednej z grup kulinarnych, do których nalezę. Facet w taki sposób prezentuje ugotowane przez siebie potrawy, ze człowiek czasem aż liże wyświetlacz.  I tak się zgadaliśmy na temat gotowania, ze padło hasło, ze koniecznie muszę zrobić sos thai green curry. I już tym oto sposobem stałam przy garach i gotowałam. 🙂 W trakcie gotowania dopiero uświadomiłam sobie, ze ja przecież już jakiś czas temu robiłam podobny sos ale bez dodatku sosu rybnego, którego użyłam w tej wersji. Matko Boska i wszyscy święci trzeba mi było mówić od razu, żeby ten sos rybny wlać tylko do pozostałych składników, a nie wtykać nos w butelkę i wąchać. Zapach mnie już na dzień dobry o mało co nie powalił z nóg .Ledwo się mogłam podnieść z posadzki. Nauczka na przyszłość. Otwierać sos rybny, zatykać nos i szybko wlewać do garnka. Jeszcze szybciej mieszać, żeby sos rybny połączył się z resztą produktów i wtedy dopiero można oddychać. Dobrze ze tego zapachu nie czuć w samym thai green curry, bo świeża kolendra świetnie sobie radzi z wyeliminowaniem tego zapachu. Sam sos jako dodatek do ryby poezja. Dziękuje za inspiracje i polecam odwiedzić utalentowanego kolegę.