Pierś z kurczaka w sosie grzybowym czyli historia w pigułce jak pozbyć się Królisia doświadczalnego z chałupy. Wasz Króliś jest z tych, co żre sałatę i inne dziwne zdrowe wynalazki, koło których nawet pies z kulawą nogą by się nie zatrzymał? Macie go jakby po dziurki w nosie i chcecie mieć chwilę spokoju? Ależ nic prostszego. Macie na niego wywalone i robicie wreszcie obiad podług własnych kubków smakowych.

Na stół wjeżdża mięsko. Dobrze doprawione kawałki piersi kurczaka obtoczone w mące i usmażone na tłuszczu połączone z mocno grzybowym sosem. Całość podana z perłowym kuskusem. Cud, miód i orzeszki. Sam sos już powala na kolana. Talerz stawiacie przed Królisiem. On pacza i nie wierzy. Wali focha level dla zaawansowanych, pt nie bede jadłe tej padliny i wychodzi z chałupy, zjeśc na mieście coś zdrowego.

Zastanawiacie się co prawda o jakim mieście bredzi Króliś i jakie coś zdrowego, bo mieszkacie na zadupiu, gdzie psy dupami szczekają i wszędzie tylko żarcie na wynos z kebabami czy pizzą i najzdrowsze jedzenie, które nie świeci na neonowo robi na tym zadupiu Konefka. Ale, ale  idź na „miasto” droga wolna.

Króliś się szwęda po „mieście”, Wy macie błogą ciszę i czas na spożycie posiłku bez dąchów. Błoga cisza niestety się kończy po jakimś czasie, bo wraca Króliś z tekstem, że te zdrowe jedzenie było tak zdrowe, że momentami się nawet jeszcze ruszało i on już zrobi Konefce łaskę i zje tego kurczaka, żeby jej nie było przykro.